Ποιο είναι το σωστό παιδικό παπούτσι
Συχνά οι γονείς αναρωτιούνται ποιο είναι τα ιδανικό παπούτσι για το παιδί τους και για το αν εκτός από το χρώμα θα πρέπει να εξετάζουν και άλλες παραμέτρους πριν προβούν στην αγορά ενός νέου ζευγαριού παπουτσιών.
Δύο παράγοντες λαμβάνουμε υπόψη για την αγορά ενός ζεύγους παπουτσιών:
1) Το νούμερο
2) Τα χαρακτηριστικά του παπουτσιού
1) Σωστό νούμερο: Από την εμπειρία μου διαπίστωσα πως συχνά τα παιδιά φοράνε πολύ μικρότερα παπούτσια από αυτά που θα έπρεπε χωρίς εκείνα να διαμαρτύρονται, είτε γιατί οι γονείς αμέλησαν να ελέγξουν αν μεγάλωσε το ποδαράκι του παιδιού για να αντικαταστήσουν τα παπούτσια, είτε γιατί αγόρασαν τα παπούτσια αξιολογώντας τα λάθος. Τα παιδιά πιο εύκολα θα παραπονεθούν πως τους στενεύουν τα παπούτσια τους στην περιφέρεια (κουτουπιέ) παρά στο μήκος των δακτύλων. Το παιδικό πόδι σε μικρές ηλικίες αφενός δεν έχει καλή αισθητικότητα ώστε να νιώσει αν ενοχλείτε μπροστά και αφετέρου έχει τόση ελαστικότητα ώστε να χωράει μέχρι και σε δύο νούμερα μικρότερο παπούτσι.
Ο σωστός τρόπος επιλογής του νούμερου παπουτσιού στα παιδιά είναι ο εξής: βγάλτε τον εσωτερικό πάτο του παπουτσιού και ζητήστε στο παιδί να πατήσει όρθιο πάνω σε αυτό από το σημείο που τελειώνει το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού ως το μπροστά άκρο του πάτου θα πρέπει να υπάρχει απόσταση 12mm(πλάτος ενός αντίχειρα). Το κενό αυτό είναι απαραίτητο όταν τρέχει το παιδί και για την ανάπτυξη που θα πάρει τους επόμενους μήνες. Στην περίπτωση που δεν βγαίνει ο πάτος του παπουτσιού μπορούμε σε ένα χαρτόνι να σχεδιάσουμε το περίγραμμα του πέλματος του παιδιού και το βάζουμε μέσα στο παπούτσι για να ελέγξουμε το περιθώριο. Είναι λάθος να αξιολογούμε το παπούτσι πιέζοντας με το δάκτυλο μας την πάνω επιφάνεια του παπουτσιού για να εντοπίσουμε που σταματάνε τα δάκτυλα του παιδικού ποδιού γιατί σε αυτή την ηλικία αντανακλαστικά στην πίεση τα δάκτυλα των ποδιών μαζεύονται προς τα μέσα και μας δίνουν λάθος εικόνα.
2) Χαρακτηριστικά παπουτσιού: Το πρώτο παπούτσι που θα φορέσει το παιδί όταν μαθαίνει να περπατάει καλό θα είναι να είναι κλειστό , όσο το δυνατόν πιο ψηλό στα σφυρά (αστράγαλο) τύπου μποτάκι ώστε να κρατάει σταθερά την ποδοκνημική. Για την καλύτερη σταθεροποίηση θα πρέπει στο πίσω μέρος του παπουτσιού να υπάρχει ένα σκληρό υλικό στο σχήμα της πτέρνας που να την πλαισιώνει και να την συγκρατεί.
Τα επόμενα παπούτσια κρίνουμε ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ποδιού τον τύπο που θα επιλέξουμε. Για παράδειγμα ποδαράκια με βλαισότητα (κλίση προς τα μέσα) ή ραιβότητα (κλίση προς τα έξω) αποφεύγουμε για πολλές ώρες τις ασταθείς σαγιονάρες και πέδιλα ή υφασμάτινα και μαλακά παπούτσια που επιτρέπουν το λάθος πάτημα.
Το σωστό παπούτσι δεν είναι πάντα το ακριβό, ούτε όμως και το υπερβολικά φτηνό. Η απόδοση ενός παπουτσιού έγκειται στην τεχνική που είναι φτιαγμένο.
